جنون محض

اگر یادتون باشه یک پست نوشتم در مورد ازدواج چیز مزخرفیه و بنا به دلایلی پاکش کردم . و گفتم پاسخ نظریات دوستان را اینجا می نویسم ، دوست عزیزی که لطف کردن و برام نوشتن آرامش دوران متاهلیشون را هرگز با دوران محردی عوض نمیکنن ، میخواستم بگم آفرین ، خوش بحالتون و براتون خوشحالم که این آرامش را دارید و دوسش دارین . در مورد سوال سپنتای عزیز هم ، حیف که به دلیل نرفتنهای مکررم رمز آیدیم را یادم رفته و کلا اون آیدی کن فیکون شد وگرنه همونجا بهت جواب سوالت را میگفتم و البت شرمندتم که چون خصوصیه نمیشه عمومی بگم .شاید یک پیج اینستا بزنم آدرس بدم یا تلگرام بزنم آدرس بدم اونجاها با تصویر برخی پستها گویاتره:))

و این شعر "گاهی گمان نمیکنی ولی خوب می شود " را بخونید ، اینروزها تنها شعری که توی ذهنمه فقط همینه . یکم خستم و بهم ریخته ، لعنت به ...

بعضی آدمها شعور زندگی ندارن ، برای خوب و بی تقصیر نشون دادن خودشون ، زندگیشون و شخصی های زندگی متاهلیشون را برای هر غریبه و آشنایی فریاد میزنن که وقتی خواستن تموم کنن بگن من مظلوم این ماجرا بودم و نه ظالمش!!!

پارسال همینوقتها بود که زنی در پی انتهای زندگی مشترکش دیوانه شد و خودش را کشت !!قضاوت نمیکنم ، ولی هنوز هم معتقدم ازدواج این روزها جنون محض به نظر میاد.