بعد از عروسی به نظرم جا یی که بیشترین حرف از توش درمیاد عزاست!!!
اینو از تجربم میگم ، دیروز سالگرد یک آشنا بودم که خونوادش هرچی دلشون خواست تو مراسمش گفتن .دیروز هم تکرار مکررات بود. اونوقتی که دانشجو بودم استادم میگفت متن ها بیانگر شرایط روحی آدمها هستن ، مثلا آدم ناراحت کلماتش سادس ، نمیتونه قلمبه حرف بزنه و برامون مثال زد و گفت همیشه هرمتنی بیانگر حس طرف مقابله .این شد برای من یک نگاه به حرفها و کارها و گاهی دست نوشته های دیگران . من عمیقا معتقدم آدم ناراحت تو رفتارش نشون میده ، حتما نیازی به جیغ زدن و حرکات نمایشی و زار زدن نیست ، چشمهاش و حرکاتش و روحیش نشون میده ، دلم نمیخواد این حرف را بزنم ، ولی وقتی همه حرکاتت نشان از بازیگریت داره ، فریادهایی که ...
خیلی دیروز خو دمو کنترل کردم تا از رفتار صاحب عزا نخندم ، حرفهایی که میزد و...اما بغل دستی من که جاری متوفی بود هی گفت و خندید . اما من سعی کردم نخندم گرچه از روضه خوان که از اول به آخر چرت و پرت گفت تا فریادهای صاحب عزا صحنه پرخنده ای را بوجود آورده بود.
از من بشما نصیحت تو عزا نخندین ، هرچقدر دور بود ، هرچقدر ازش بدتون میومد نخندین ، گاهی یک آه ،زندگی آدم را زیر و رو میکنه !دیدم که میگم گوش بدید.