ماهیچ !! مانگاه!!

تو اینستا یک پست دیدم درمورد جشن تکلیف , بعد یاد جشن تکلیف غریبانه خودمون تو مدرسه افتادم !!!

ما اولین کروهی بودیم که برامون تو مدرسه جشن گرفتن و تا قبل ما فقط تو اداره یک مراسم آبدوغ خیاری بود و تمام !! بعد مامانم اکیدا بمن گفته بودن با دیدن کیک و شیرینی عنان اختیار  از کف نده و همچون گرسنگان سو..مالی حمله نکن :))نتیجه سفارشات این شد که ما ۴۰ تا بچه بودیم با یک کیک که رژیمی هم تقسیم میکردی , سرجمع ۲۰ نفر ازش نمیتونستن بخورن , دیگه شما خودتون ابعاد کیک را درنظر بگیرید:|| با یک پیش دستی شیرینی خشک که سرجمع ۱۰ تا شیرینی داخلش نبود و ساعت آخر بعد از خداحافظی بقیه دانش آموزان , تو نمازخونه مدرسه جشن گرفتن برای ما و مدیر با دوربین مادر یکی از بچه ها یکی یکی از ما با اون کیک بزرگ عکس گرفت:))) و تا عکسها تموم شد بچه ها همه گرسنه حمله کردن به ظرف کیک و شیرینی و کاراصلا به تقسیم نرسید :)) و من چون تازه مشغول آموزش خانم بودن بودم , نشستم و تکون نخوردم و سهمم شد یک مشت کیک که نزدیکترین رفیقم با مشتهاش آورده بود و یک شیرینی خشک لهیده شده تو مشت اون یکی رفیقم:)) و چون تنها خانم جمع من بودم , مدیرمون که آشنای خونوادگی هم بود و از حجم علاقه من به شیرینی خبرداشت بمامانم گفته بود باورم نمیشد ققنوس مثل یک خانم نشست و دوستاش مشتی براش شیرینی بردن:))))

البته به جبران خانم بودنم یک جشن تکلیف سورپرایزی در حد فقط خودمون برام گرفتن که به دلم نمونه:)) ولی باحالیش سال بعد بود که فیلمبردار دعوت کردن و چه کیکی و چه بساطی و... کیک بقدری بزرگ بود که به همه کلاسهای مدرسه هم دادن:|| 

حکایت کیک جشن تکلیفم , درست مثل کیک جشن فارغ التحصیلی دانشگاه بود , که ما اولین گروه بودیم که جشن گرفتن , اما حتی اجازه عکس گرفتن با کیکی که پولش را داده بودیمم بهمون ندادن , چه برسه به تست کیک:||