ماجراهای من و دکترجون:/

رفته بودم پیش دکترجون برا معاینه , بعد آبجی کوچیکه گفت منم میام که چکاب کنم . گفتم بیا , ولی رفتیم تو نگو خواهر منی:)) اونم چپ چپ نگام کرد , گفتم دفعه پیش که آبجی جون گفت واکنشش چشم منو ترسونده تو نگو , گفت نمیگم , قبلشم من رفته بودم دم اتاق دکترجون و من را دیده بود و گفته بود ااا خانم ققنوسیان ؟ جطور مطوری و داشتم راه پیدا میکردم بی نوبت برم پیش دکترجون که منشیش با بداخلاقی گفت بشینید توی راهرو تا صداتون کنم , کجا راه افتادین؟!! منم دیدم نمی ارزه به بداخلاقی گفتم بسیار خوب !!

نوبت ما که شد , اول داشتم آبجی کوچیکه را میفرستادم بشینه که دکترجون گفت من خانم ققنوسیان را صدا کردم , شما؟!! آبجی کوچیکه گفت خوب منم خانم ققنوسیانم !! دکتر با عصبانیت که نزدیک بود بلندشه آبجی کوچیکه را بزنه , گفت  تووووو خانم ققنوسیانی , تووو ؟؟؟ من که دیدم کار داره بجای باریک میکشه , سریع گفتم دکترخواهرمند :|| تا اینو گفتم آبی بود بر آتش عصبانیت دکترجون و اوضاع کل و بلبل شد , ولی بعدش انقدر با آبجی کوچیکه خندیدیم , فقط تا خونه ما دوتا باهم میخندیدیم و آبجی کوچیکه میگفت اگر منو میزد مقصر تو بودی با اون پیشنهادت:)))

......................

من نمیدونم شما هم این تجربه را دارین یا نه , ولی من از بعد بیهوشیم به این سمت , بخش زیادی از حافظم را از دست  دادم و چیزهای زیادی از ذهنم رفته و گاهی با یک اتفاق مثل فلش بک برمیگرده و یادم میاد , ولی کلا حافظه کوتاه مدتم دچار مشکل شده و خیلی چیزها زود از خاطرم میرن ://

به آبجی کوچیکه میگم یکبار دیگه منو ببرن اتاق عمل , کلا از حافظم جز یک خط سفید هیچی نمیمونه:))